မိုးေဒဝါ ၿဖိဳးေစြရြာရင္ျဖင့္ ၊
တိုးေဝျဖာအားအင္ရယ္နဲ႕ ၊
စပါးပင္ေတြယိမ္းကလို႕ ၊
စိမ္းျမကမၺလာ ။
ရိုးမေတာင္ၿငိဳးလ်ေအာင္ပဲ
အခိုးကေမွာင္တေဝေဝမို႕ ၊
ေျဖမေျပငယ္ကၽြမ္းကိုျဖင့္ ၊
လြမ္းအသည္းကနာ ။
ဘယ္နန္းေဗြဘယ္ကိုျမန္းေနလိမ့္ ၊
စံပယ္ပန္းငယ္သစ္ေဝၿမဲေပါ့ ၊
ႏွစ္ေတြလည္းယြင္းအခါခါ ၊
မင္းျပန္မလာေလဘူး ။
ပန္းစပယ္ပြင့္ေလသမွ်ခမ်ာ ၊
ႏြမ္းေလတယ္တင့္မေနရရွာ ၊
လြင့္ေၾကြက်ပန္သူကင္းေနေတာ႔ ၊
မင္းကိုေလေမွ်ာ္တတမ္းတမ္းနဲ႕ ၊
လြမ္းထြန္႕ထြန္႕လူး ။
ေအာင္နိုင္သူ ( 27 / 9 / 2016 )
No comments:
Post a Comment