ေမာင့္လယ္ခြင္ ျမပင္စိမ္းေတြ ၊
ယိမ္းပါလို႕ တိမ္းၾကဝဲယာ ။
ဖံုးလံုးတုန္း တန္ေဆာင္မုန္းေပမို႕
၊
ေမာင္ဖုန္းတို႕ စပါးပင္ေတြက ၊
အားအင္နဲ႕ျဖာ ။
ေဆာင္းခါႀကံဳ ႏွင္းမွဳန္လႊမ္းျပန္ေတာ႔ ၊
ကၽြမ္းငယ္ေဆြ ညိဳျပာညက္ကိုလ ၊
ေပြ႕ဖက္လို႕ ယုယၾကင္နာ ၊
ေမာင့္ရင္မွာေထြးခ်င္သား ။
ခုမ်ားကြယ္ ေပါင္းရန္အေရးရယ္
၊
ခဏေလးေတာ႔ ေစာင့္စားေမွ်ာ္ပါ
၊
စပါးေတြေပၚ ေႏြဦးေပါက္လ်င္ျဖင့္ ၊
တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မဂၤလာပဲြကို
၊
ႏႊဲဖို႕ျပင္ထား ။
ဖံုးလံုးတုန္း = ဖံုးတုန္းလံုးတုန္း = စပါးမ်ားအရည္ ၊ အဆံ တည္စဦး
ကိုဖံုးတုန္းလံုးတုန္း ( အခြံဖံုးဆဲ ၊ အဆံတည္ဆဲ
) ဟုေခၚၾကပါသည္ ။
ေအာင္နိုင္သူ ( 1 / 11 / 2016 )
No comments:
Post a Comment