ေတာဓေလ႔တန္ေဆာင္မုန္း - အခ်ိဳးတဲြ ( ၁၃ )

ထက္ဝဠာ တိမ္ကင္းလို႕ ၊
ထြန္းလင္းၾကတာရာ ။
မဲဇလီ ရြက္ႏုအလွတို႕ ၊
ေဆးခခ်ိန္ခါ ။
ၾကတၱိကာ ၊
ေသာ္တာႏွင့္ယွၪ္ထြန္း ။
ေငြႏွင္းမွဳန္ ေျမေပၚေလ်ာင္းတယ္ ၊
ေဆာင္းဝင္မိုးယြန္း ။

မိုးယြန္းမွာ ခဝဲပန္းေတြ ၊
ပြင့္လန္းထိန္ဝါ ။
ညခ်မ္းခ်ိန္ ေရႊလဝန္းက ၊
ျပည့္ရႊန္းလို႕သာ ။
ဆီမီးေရာင္ ေဝေဝဆာ ၊
ပူဇာတဲ့ တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြ ။
တိုင္း႒ာေန ျပည္တစ္ဝွမ္းမွာျဖင့္ ၊
လွ်မ္းေတာက္ထိန္ကဲ ။

ထိန္ကဲတဲ႔ မီးေရာင္ဆန္းနဲ႕ ၊
သကၤန္းယက္ ၿပိဳင္ၾကသည္ ။
ေရွးစၪ္ဆက္ ကဗ်ည္းထိုးလာ ၊
မသိုးသကၤန္းမည္ ။
ပဒုမၼာနံ႕ သင္းကာၾကည္ ၊
ၾကာျခည္နဲ႕ေရႊသကၤန္း ။
ဗုဒၶရွင္ ကိုယ္ေတာ္ထက္မွာ ၊
ဆက္ကပ္ဆင္ျမန္း ။

ဆင္ျမန္းၾက နိဗၺာန္နန္းအသြင္ ၊
ပန္းပေဒသာပင္ ။
လွဴဘြယ္ေတြ အစုစုႏွင့္ ၊
ဝတၳဳစံုလင္ ။
ေၾကးသံထည္ တခၽြင္ခၽြင္ ၊
သံလြင္လြင္တဲြလို႕ရဲြ ။
လတန္ေဆာင္ ေက်ာင္းေတာ္ဝင္းမွာ ၊
ခင္းကထိန္ပဲြ ။

ကထိန္ပဲြ လူေတြဝိုင္းလို႕ ၊
ဆိုင္းသံကၿမိဳင္ ။
ကာလသား လူပ်ိဳတစ္သိုက္မွာ ၊
ကလိုက္ၾကအၿပိဳင္ ။
အေကၽြးအေမြး ဟင္းေတြလွိဳင္ ၊
ထိုင္ရာမထ ဝေအာင္စား ။
အေပ်ာ္လြန္ မေနာေခြ႕ၾကတယ္ ၊
ေတာဓေလ႔မို႕လား ။

ၾကတၱိကာ = ၾကတၱိကာနကၡတ္ ။

ေအာင္နိုင္သူ ( 27 / 10 / 2016 )