နႏၵိဝိသာလဇာတ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၁၆ )

“တကၠသိုလ္”ေခၚ ၊ ေနျပည္ေတာ္နီး ၊
ခရီးလွည့္သူ ၊ ပုဏၰားမူကား ၊  
ႏြားတစ္ေကာင္မွ် ၊ လွဴခံရလ်က္ ၊
စိတ္လက္ရႊင္ၾကည္ ၊ အမည္ေပးဘိ ၊
“နႏၵိဝိသာလ”ဟူတည္း ။

ထိုသည့္ပုဏၰား ၊ “နႏၵိ”ႏြားကို ၊
စားေကာင္းယာဂု ၊ ေကၽြးေမြးျပဳကာ ၊ 
ေစာင့္ေရွာက္လာရင္း ၊ လွည္းရာထိတိုင္ ၊
ရုန္းဆဲြနိုင္ေအာင္ ၊ ႀကံ႕ခိုင္ႀကီးမား ၊
ခြန္အားျပည့္စံုလာသတည္း ။ 

ႏြားပ်ိဳသည္ကား ၊ ပုဏၰားေက်းဇူး ၊
ဆပ္ဖူးလိုလ်င္ ၊ သူ႕စြမ္းအင္ကို ၊
သခင္ထံပါး ၊ ဖြင့္ေျပာၾကားကာ ၊
ေထာင္သျပာႏွင့္ ၊ ေလာင္းပါေလဟု ၊
ခိုင္းေစတိုက္တြန္းျပန္သတည္း ။

ပုဏၰားယံုၾကည္ ၊ ေလာင္းမည္ေျပာရာ ၊
“ေဂါဝိတၱက” ၊ သူၾကြယ္မွလည္း ၊
ေလာင္းၾကမည္ဟု ၊ ဂတိျပဳ၍ ၊
စုစည္းစီကာ ၊ လွည္းတစ္ရာအား ၊
ႏြားကိုဆဲြေစေလသတည္း ။
.
သခင္ပုဏၰား ၊ လွည္းဦးဖ်ားမွ
“ဟဲ႔ႏြားသရမ္း ၊ လွည္းဆဲြစမ္း”ဟု ၊
ညစ္ညမ္းေအာ္ေငါက္ ၊ ႏွင္တံေျမာက္၍ ၊
ေခါက္ေခါက္ခါခါ ၊ ေမာင္းပါေသာ္ျငား ၊
ႏြားကားရပ္ၿမဲေနသတည္း ။

ပုဏၰားခမ်ာ ၊ ရႈံးနိမ့္ရွာလ်င္ ၊
“သခင္ပုဏၰား ၊ ကၽြႏ္ုပ္ႏြားက ၊
သင့္အားလြန္က်ဴး ၊ မျပဳဖူးပဲ ၊
မဆဲပါႏွင့္ ၊ ထပ္ကာၿပိဳင္ေလ ၊
နိုင္ေစမည္”ဟုေျပာသတည္း ။

သျပာႏွစ္ဆ ၊ ႏွစ္ေထာင္က်ႏွင့္ ၊
ၿပိဳင္ၾကျပန္ရာ ၊ မၾကာပုဏၰား ၊
ခ်ိဳစကားျဖင့္ ၊ “ ခ်စ္သားလိမၼာ ၊
လွည္းတစ္ရာကို ၊ ဆဲြပါေလ” ဟု ၊
ေခ်ငံစြာပင္ေျပာသတည္း ။

ပုဏၰား၏ႏြား ၊ သူ႕ခြန္အားႏွင့္ ၊
ဆဲြသြားေသာခါ ၊ လွည္းတစ္ရာလည္း ၊
လိုက္ပါျငားေသာ္ ၊ ပုဏၰားနိုင္ပဲြ ၊
အပိုင္ႏႊဲလ်က္ ၊ အားတက္ဝမ္းသာ ၊
သျပာႏွစ္ေထာင္ရသတည္း ။

နႏၵိဝိသာလႏြား = အေလာင္းေတာ္ဗုဒၶ ။
လွည္းရာထိတိုင္ = လွည္းတစ္ရာထိတိုင္ ။ 
ေထာင္သျပာႏွင့္ = အသျပာတစ္ေထာင္ႏွင့္ ။

အႏွစ္သာရ
************
( ၁ ) မိမိကိုဒုကၡမျပဳဖူးသူအားမေစာ္ကားသင့္ ။
( ၂ ) ရိုင္းစိုင္းၾကမ္းတမ္းေသာစကားကို တိရစၦာပင္လ်င္
နာမခံသာ ၊ မႏွစ္သက္ႀကေပ ။
( ၃ ) ပီယဝါစာ ခ်ိဳသာေသာစကားကိုသာေျပာဆိုသင့္၏ ။

ရည္ညႊန္း ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။

ေအာင္နိုင္သူ ( 16 / 11 / 2016 )