သီလဝ နဂ ရာဇ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၀ )

ေလာင္းေတာ္ဗုဒၶ ၊ ဘဝေထြျပား ၊
ငါးရာ႔ငါးဆယ္ ၊ နုနယ္စၪ္က ၊
ဟိမဝႏၱာ ၊ ၿမိဳင္မဟာတြင္ ၊
ဆင္မင္းျဖစ္ကာ ၊ အမည္နာမ ၊
“သီလဝ နာဂ ရာဇာ”တည္း ။

တစ္ေန႕သ၌ ၊ မုဆိုးမိုက္လည္း ၊
ေတာထဲလမ္းေပ်ာက္ ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ဟစ္ေအာ္ ၊
ကူညီေခၚလ်င္ ၊ ဆင္မင္းေက်ာမွာ ၊
တင္ကာယူငင္ ၊ ၿမိဳ႕ဝင္လမ္းသို႕ ၊
ပို႕ေဆာင္ေပးခဲ့ေလသတည္း ။

“လမ္းေပၚေရာက္လ်င္ ၊ သင္သြားပါေလ ၊
ငါ၏ေနရာ ၊ သူတကာအား ၊
ေျပာၾကားသိေစ ၊ မျပဳေလႏွင့္ ၊
မိတ္ေဆြပီျပင္ ၊ သင္ဆင္ခ်င္”ဟု ၊
သြန္သင္မွာၾကားလိုက္သတည္း ။

ဗာရာဏသီ ၊ ေနရပ္ဆီ၌ ၊
မုဆိုးမိုက္လ်င္ ၊ ဆင္အရွင္စြယ္ ၊
ေရာင္းဝယ္သူမ်ား ၊ ေျပာစကားကို ၊
ၾကားရသည္တြင္ ၊ ဆင္စြယ္လိုခ်င္ ၊
ေတာကိုဝင္ျပန္ေလသတည္း ။

မုဆိုးသည္လည္း ၊ ေတာထဲေရာက္လ်င္ ၊
ေလာင္းဆင္မင္းအား ၊ “စီးပြါးမေကာင္း ၊
စြယ္လာေတာင္းရ ၊ ေဖးမပါ”ဟု ၊
ေျပာလာျခင္းေၾကာင့္ ၊ မျငင္းပယ္ပဲ ၊
ဆင္စြယ္တစ္ဝက္ျဖတ္ေပးသတည္း ။

မုဆိုးရမ္းကား ၊ ေလာဘသားမွာ ၊
မ်ားမၾကာမီ ၊ ေရာက္လာၿပီးလ်င္ ၊
ဆင္စြယ္ေပးရန္ ၊ ေတာင္းျပန္ေသာခါ ၊
ျဖတ္ကာမေႏွး ၊ တစ္ဝက္ေပးမူ ၊
မုဆိုးယူေဆာင္သြားသတည္း ။

ေလာဘေဇာတိုက္ ၊ မုဆိုးမိုက္က ၊
တတိယေခါက္ ၊ ဆင္ထံေရာက္၍ ၊
မေထာက္မညွာ ၊ စြယ္ေတာင္းလာေသာ္ ၊
ျဖတ္ကာတစ္ဝက္ ၊ မုဆိုးလက္သို႕ ၊
ေပးဆက္အပ္ႏွင္းျပန္သတည္း ။

မုဆိုးယုတ္လ်င္ ၊ ဆင္စြယ္ကိုထမ္း ၊
လာရာလမ္းသို႕ ၊ လွမ္းကာထြက္ခဲ့ ၊
ဆင္မ်က္ကြယ္ရာ ၊ ေရာက္ေသာခါတြင္ ၊
မဟာေျမႀကီး ၊ ျမည္သံဟီး၍ ၊
မီးလွ်ံမီးပြါး ၊ မုဆိုးအားလ်င္ ၊
ဆဲြငင္ေျမတြင္း ၊ ေခၚသြင္းကာဝါး ၊
ေျမၿမိဳသြားေတာ႔ေလသတည္း ။

မုဆိုးယုတ္ = ေဒဝဒတ္ ။

အႏွစ္သာရ
************
( ၁ ) ေက်းဇူးရွင္ျပစ္မွားလ်င္ ခ်က္ခ်င္းေဘးေတြ႕တတ္သည္ ။
( ၂ ) လူယုတ္မာကို မေပါင္းသင္း မကူညီအပ္ ။
( ၃ ) သေဘာေကာင္းေခါင္းေပၚတက္ ၊ အလိုလိုက္အမိုက္ေစာ္ကား
တတ္ေလသည္ ။

ကိုးကား ။.....။ ငါးရာ႕ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။

ေအာင္နိုင္သူ ( 19 / 11 / 2016 )