Friday, November 4, 2016
ေမာင့္အသည္းကၽြမ္းေက်လို႕ကဲြ - အခ်ိဳကဗ်ာ ( ၅၃ )
ေတြးဆႀကံေတာ႔ ေရွးဘဝကံ ေခရွာသည္ထင့္ ၊
မေရရာအရႈံးေတြေၾကာင့္ ေဝဒနာႏွလံုးသားမွာျဖင့္ ၊
ခ်စ္အားေနာ္ငယ္ ပစ္ထားေတာ္မူရက္သူက ၊
ရတက္ပြါးပူ တစ္ဖက္သားလူကိုပင္ ၊
မခင္တြယ္ တမင္ဖယ္ ေရွာင္ခြါတိမ္းေလေတာ႔ ၊
သိမ္းမရမ်က္ရည္ဝဲ ။
ေဝးၾကျပန္ေပါ့ ေဆြးရအမွန္ ေျဖမသာ ၊
တေျပတရြာမွာ အေနၾကာ စိမ္းရက္သူက ၊
မူမာယာမ်ား၍ ပူဗ်ာပါပြါး အျဖစ္ဆိုးရတယ္ ၊
မိုးသဏၭာန္နဲ႕ ညိဳးမာန္ဖဲြ႕ရြာမစဲနိုင္ဘု ၊
အသည္းစိုင္ ဆဲြကိုင္ကာ လွဳပ္ယမ္းသလိုပ ၊
ကၽြမ္းေက်လို႕ကဲြ ။
ေအာင္နိုင္သူ ( 4 / 11 / 2016 )
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment