မာဃလုလင္ဇာတ္ေတာ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၁၇ )

“ရာဇၿဂိဳဟ္”မည္္ ၊ တိုင္းျပည္႒ာန ၊
“မဂဓ”မင္း ၊ ထီးနန္းနင္းလ်င္ ၊
လုလင္မာဃ ၊ “စမလ”ဟု ၊
သညာျပဳေသာ ၊ ေတာရြာငယ္၌ ။
သံုးဆယ္သံုးဦး ၊ အေဖၚထူးႏွင့္ ၊
ေပ်ာ္ျမဴးေနထိုင္ေလသတည္း ။

လူငယ္မာဃ ၊ ေဖၚမိတၱကား ၊
ငါးပါးသီလ ၊ ေစာင့္ထိန္းၾကရင္း ၊
တံတားခင္းလ်က္ ၊ ေရတြင္းတူးကာ ၊
လမ္းပါျပင္၍ ၊ ေန႕စၪ္ေကာင္းမွဳ ၊
ျပဳလုပ္ေနေလ႔ရွိသတည္း ။

လုလင္မာဃ ၊ ေပါင္းမိတၱအား ၊
ရြာသားတို႕မွာ ၊ စံယူကာပင္ ၊ 
ေကာင္းစြာေကာင္းက်ိဳး ၊ ေကာင္းမွဳတိုးေဆာင္ ၊
မဆိုးမမိုက္ ၊ သုစရိုက္ေလ့ ၊ 
ေပ်ာ္ေမြ႕လာၾကေလသတည္း ။

ဒုစရိုက္ရွင္း ၊ လာဘကင္းမူ ၊
ရြာသူႀကီးလည္း ၊ နန္းထဲသို႕ဝင္ ၊
ရြာတြင္လူဆိိုး ၊ သူခိုးဖ်က္ဆီး ၊
ရြာပ်က္စီးေၾကာင္း ၊ မင္းႀကီးကိုပင္ ။
ေလွ်ာက္တင္လီဆယ္ျပန္သတည္း ။

ဘုရင့္မိန္႕ရ ၊ သူႀကီးကပင္ ၊
မာဃတို႕အား ၊ ဖမ္းဆီးသြားၿပီး ၊
ဘုရင္ႀကီးထံ ၊ အပ္ႏွံေပးလ်င္ ၊
စစ္ေဆးမဲ့ကင္း ၊ ဆင္နွင့္နင္းကာ ၊
သတ္ပါမိန္႕ေတာ္မွတ္သတည္း ။

ေပါင္းေဖၚမာဃ ၊ မိတၱတို႕မွာ ၊
ေမတၱာစိတ္ထား ၊ သီလပြါးရင္း ၊
ဆင္နင္းခံလ်င္ ၊ ဆင္တို႕သည္လည္း ၊
မနင္းရဲ၍ ၊ ဖဲၾကၪ္အေဝး ၊
ေရွာင္ေျပးသြားၾကေလသတည္း ။

မဂဓမင္း ၊ စိစစ္ျခင္းေၾကာင့္ ၊ 
ေၾကာင္းရင္းကုန္စင္ ၊ သိျမင္သြားကာ ၊
ရြာသူႀကီး၏ ၊ ရွိသည့္ဥစၥာ ၊
လယ္ယာကစ ၊ ပိုင္သမွ်ကို ၊
မာဃသိမ္းေစ ၊ ေပးခိုင္းေလၿပီး ၊
သူႀကီးအားလည္း ၊ လုပ္သားဘဝ ၊
မာဃထံတြင္ ၊ ကၽြန္ခံေစေသာ္ ၊
မိန္႕ေတာ္ခ်မွတ္္ေလသတည္း ။

မာဃလုလင္ = သိၾကားမင္း = ေလာင္းေတာ္ဗုဒၶ ။

အႏွစ္သာရ
************
( ၁ ) သီလေစာင့္ ၊ ေကာင္းမွဳျပဳ ၊ ေမတၱာပြါးလ်င္ ေသေဘး
မွပင္လြတ္တတ္သည္ ။
( ၂ ) သူတစ္ပါးကိုမေကာင္းႀကံလ်င္ကိုယ္က်ိဳးစီးပြါးပ်က္စီးကာ
ေဘးဒုကၡႀကီးစြာခံရတတ္ေလသည္ ။
က်မ္းကိုး ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။

ေအာင္နိုင္သူ ( 17 / 11 / 2016 )