မာန္တက္ေသာလွံခုန္ဆရာ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၄ )

ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ နုစဥ္ခါက ၊
ဆရာထံတြင္ ၊ ပညာသင္ၾကား ၊
တပည့္သားတစ္ဦးျဖစ္သတည္း ။

ဆရာပညာ ၊ ျပသရာတြင္ ၊
လွံမွာေလးစင္း ၊ ခုန္နိုင္ျခင္းသာ ၊
တတ္ကၽြမ္းရွာသူျဖစ္သတည္း ။

တစ္ေန႕ေသာခါ ၊ ရြာတစ္ရြာ၌ ၊
ပညာစြမ္းစ ၊ လွံခုန္ျပလို ၊
လွံကိုငါးစင္းေထာင္သတည္း ။

တပည့္မေန ၊ တားေလသည္ကား ၊
“ငါးစင္းလွံမွာ ၊ ဆရာမပိုင္ ၊
မနိုင္ပဲႏွင့္ ၊ မခုန္သင့္”ဟု ၊
ခ်င့္ကာတန္တန္တားသတည္း ။

အရက္မူးကာ ၊ လွံဆရာကား ၊
ပညာမာန္ဆင့္ ၊ မထီဝင့္ၾကြား ၊
တပည့္တားလည္း ၊ နားပင္မခံ ၊
ငါးစင္းလွံကိုခုန္သတည္း ။

လွံေလးစင္းအား ၊ ေက်ာ္ျဖတ္လႊားလည္း ၊
ငါးစင္းလွံ၌ ၊ ရင္ဝစိုက္ကာ ၊
ဆရာမိုက္ကား ၊ တစ္ခ်က္မွား၍ ၊
ေသသြားရရွာေလသတည္း ။

အႏွစ္သာရ
*************
( ၁ ) ဆရာ ၊ တပည့္ ၊ ႀကီးသူ ၊ ငယ္သူ မည္သူ႕စကားပင္ျဖစ္ပါေစ
မွန္ေသာစကားကိုနားေထာင္လက္ခံသင့္၏ ။
( ၂ ) ပညာမာန္တက္လ်င္မွား၍က်ဆံုးတတ္သည္ ။
( ၃ ) မိမိသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအလုပ္လုပ္ေနစၪ္အရက္ေသစာ
မေသာက္သံုးသင့္ ။

ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။

ေအာင္နိုင္သူ ( 2 / 12 / 2016 )