Monday, December 5, 2016

ေက်းမင္းဇာတ္ေတာ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၈ )


ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ ႏုစၪ္ခါတြင္း ၊
ေက်းမင္းျဖစ္ခိုက္ ၊ ေက်းတစ္သိုက္အား ၊
ဦးေဆာင္သြား၍ ၊ ပုဏၰားလယ္တြင္ ၊
ဝင္ကာဟစ္ေအာ္ ၊ တေပ်ာ္တပါး ၊ 

ေဖြရွာစားေလ႔ရွိသတည္း ။

စားေသာက္ၿပီးက ၊ ႒ာနျပန္ရာ ၊

ေက်းမင္းမွာကား ၊ စပါးေကာက္နွံ ၊
ကိုက္ကာပ်ံေလ႔ရွိသတည္း ။

ဤသို႕သာလ်င္ ၊ ေန႕စၪ္ျမင္ျငား ၊
လယ္လုပ္သားေလး ၊ ထိုေက်းမင္းကို ၊

ေက်ာ႔ကြင္းေထာင္ကာဖမ္းသတည္း ။

ေလာင္းေတာ္ေက်းမင္း ၊ ေက်ာ႔ကြင္းမိလ်င္ ၊
“ အသင္ေက်းသား ၊ ေကာက္စပါးကို ၊
သယ္သြားသည္မွာ ၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား”ဟု ၊
ပုဏၰားေမး၍ ၊ ေက်းမင္းခမ်ာ ၊
မွန္ရာမေသြ ၊ ေျဖေလသည္ကား ၊
“သယ္ယူသြားသည့္ ၊ စပါးသေလး ၊

ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ကာ ၊ ေၾကြးသစ္ပါခ် ၊
ေျမမွာေရႊအိုး ၊ အက်ိဳးရွိေရး ၊
ျမွဳပ္ေပးသည္”ဟုျဖစ္သတည္း ။

လယ္ရွင္ပုဏၰား ၊ ထိုစကားရင္း ၊
ရွင္းလင္းေစရာ ၊ ေက်းမင္းမွာလည္း ၊
“ႏွစ္ျဖာမိဘ ၊ လုပ္ေကၽြးၾကလ်င္ ၊ 

ေခၚတြင္ေၾကြးေဟာင္း ၊ ဆပ္ေၾကာင္းမွန္စြာ ၊
တစ္ျဖာသားေရး ၊ သမီးေျမးကို ၊
လုပ္ေကၽြးျခင္းက ၊ ေၾကြးသစ္ခ်သည္ ၊

ေခၚၾကစၪ္လာျဖစ္သတည္း” ။

“ေျမမွာေရႊအိုး ၊ ျမွဳပ္ဆိုရိုးကား ၊
ပြါးမ်ားကုသိုလ္ ၊ ရယူလိုၿပီး ၊
သက္ႀကီးရြယ္အို ၊ သူထိုထိုအား ၊
သနားေဖးကူ ၊ ေပးလွဴျခင္း”ဟု ၊
ရွင္းျပေလရာ ၊ ပုဏၰားမွာကား ၊

ေက်းမင္းအားလ်င္ ၊ “အသင္ေက်းမင္း ၊
သင့္စိတ္ရင္းသည္ ၊ ေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ၊

ျပည့္စံုပါ၍ ၊ ေနာင္ခါလိုတိုင္း ၊
မဆိုင္းလာေရာက္ ၊ ေကာက္နွံစပါး ၊
စားသံုးၿပီးက ၊ လိုသမွ်ပင္ ၊
ယူငင္ပါ”ဟု ၊ ေျပာကာခ်က္ခ်င္း ၊

ေက်းမင္းကိုလ်င္လႊတ္သတည္း ။

အႏွစ္သာရ
************
( ၁ ) မိဘလုပ္ေကၽြးသူကို လူအမ်ားကခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾက၍အသက္
ေဘးမွလည္းလြတ္ေျမာက္တတ္၏ ။
( ၂ ) လူတို႕သည္လည္း ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ျခင္း ၊ ေကၽြးသစ္ခ်ျခင္း ၊
ေရႊအိုးျမွဳပ္နွံျခင္းတို႕ကိုေကာင္းစြာျပဳသင့္၏ ။

ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။

ေအာင္နိုင္သူ ( 6 / 12 / 2016 )

No comments:

Post a Comment