မိဂမာယာ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၇ )

ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ နုစၪ္ခါက ၊
ဟိမဝႏၱာ ၊ ၿမိဳင္ေဟမာတြင္ ၊
သမင္ႀကီးကဲျဖစ္သတည္း ။

သမင္ႏွမ ၊ သားလွကိုလ်င္ ၊
သမင္ႀကီးထံ ၊ အပ္နွံၿပီးက ၊
မိဂမာယာ ၊ တတ္ပညာအား ၊
သင္ၾကားေစခဲ့ေလသတည္း ။

သမင္ငယ္ကား ၊ ဇဲြမာန္အားႏွင့္ ၊
ႀကိဳးစားသင္ကာ ၊ ပညာစံုေသာ္ ၊
ေတာ၌ေပ်ာ္ပါး ၊ အစာစားရင္း ၊
ေက်ာ႔ကြင္းေထာင္ေခ်ာက္မိသတည္း ။

သမင္ေပါက္ငယ္ ၊ ေၾကာက္စိတ္မရွိ ၊
မိဂမာယာ ၊ တတ္ပညာျဖင့္ ၊
လွ်ာကိုထုတ္လ်က္ ၊ ေျခလက္ေတာင့္ေယာင္ ၊
ေသဟန္ေဆာင္ကာေနသတည္း ။

ေက်ာ႔ကြင္းေထာင္သူ ၊ မုဆိုးမူကား ၊
သမင္အားလ်င္ ၊ ေသၿပီးထင္၍ ၊
မဆင္ခ်င္ပဲ ၊ ေက်ာ႔ကြင္းထဲမွ ၊
ျဖဳတ္ခ်ထားလ်က္ ၊ အမဲဖ်က္မည္ ၊
ႀကံစည္ေလရာ ၊ သမင္မွာလည္း ၊
ခြင့္ခါေကာင္းကို ၊ ေခ်ာင္းကာမေနွး ၊
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသတည္း ။



မိဂ = သမင္ ။ မာယာ = လွည့္ပတ္ျဖားေယာင္းျခင္း ။
မိဂမာယာ = သမင္တို႕၏နည္းပရိယာယ္ ။

အႏွစ္သာရ
************
( ၁ ) သင္အပ္ေသာပညာကိုသင္ယူထားလ်င္အသက္ေမြးဝမ္း
ေၾကာင္းျပဳနိုင္၍ အသက္ကိုပင္ကာကြယ္နိုင္သည္ ။
( ၂ ) မိမိအလုပ္ကို စနစ္တက် စစ္ေဆးစိစစ္ျခင္းမရွိပဲ ေပါ့ေလ်ာ႔
စြာလုပ္ကိုင္လ်င္ ရၿပီးသား အက်ိဳးစီးပြါးပင္ပ်က္စီးသြားတတ္သည္ ။

ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။

ေအာင္နိုင္သူ ( 5 / 12 / 2016 )