tag:blogger.com,1999:blog-72720878659023585032024-03-06T19:33:52.042-08:00စာပန္းကံုးေလးမ်ားAung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.comBlogger186125tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-75527816329848603572016-12-15T23:00:00.001-08:002016-12-15T23:17:07.891-08:00ေဒဝဓမၼတရား - လကၤာကဗ်ာ ( ၃၄ )<br />
“ဗာရာ”ျပည္တြင္း ၊ မင္းတရား၏ ၊<br />
သားႀကီးနာမ ၊ “မဟိ ံသ”ကား ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ဗုဒၶေလာင္းလ်ာျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> “မဟိ ံသ”ဝယ္ ၊ ညီငယ္ႏွစ္ေဖၚ ၊ <br /> ရွိေလေသာ္ကား ၊ သံုးပါးခ်စ္ခင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေခၚတြင္နာမ ၊ “သူရိယ”နွင့္ ၊ <br /> “စႏၵကုမာရ”ပင္တည္း ။<br /><br /> ညီေနာင္သံုးပါး ၊ ေတာသို႕သြားခိုက္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေမာဟိုက္ေသာခါ ၊ တစ္ေနရာတြင္ ၊<br /> နားကာပန္းေျဖ ၊ ေရရွာသြားရန္ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏွစ္ပါးညီကိုလႊတ္သတည္း ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ႏွစ္ဦးညီေနာင္ ၊ ဂနိုင္ေတာင္ေျခ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရတစ္အိုင္အား ၊ ေတြ႕ရျငားက ၊<br /> စၪ္းစားမေန ၊ ေရထဲဆင္းရာ ၊<br /> ဘီလူးလာဖမ္းေလသတည္း ။<br /><br /> ထိုဘီလူးက ၊ “ေဒဝဓမၼာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏွစ္ျဖာတရား ၊ သိၾကလား”ဟု ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျဖၾကားေစရာ ၊ မသိပါ၍ ၊<br /> ဆက္ကာဖမ္းထားေလသတည္း ။<br /><br /> “မဟိ ံသ”ကား ၊ ညီငယ္မ်ားကို ၊<br /> စိုရိမ္ပိုကာ ၊ လိုက္ရွာေလလ်င္ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရအိုင္အနီး ၊ ဘီလူးႀကီးကို ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတြ႕ၿပီးေမးျမန္းၾကည့္သတည္း ။<br /><br /> ဘီလူးႀကီးမွ ၊ ျဖစ္ပ်က္စဆံုး ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျပာျပၿပီးလ်င္ ၊ “သင္မဟိ ံသ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဒဝဓမၼာ ၊ ႏွစ္ျဖာတရား ၊<br /> သိပါျငားက ၊ ေျဖၾကားပါ”ဟု ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေမးလာေလက ၊ “မဟိ ံသ”လည္း ၊<br /> “ေဒဝဓမၼာ ၊ ႏွစ္ျဖာဒြိကား ၊<br /> (ဟီရိ)တစ္ဝ ၊( ၾသတၱပၸ)”ဟု ၊<br /> ရွင္းျပလိုက္ရာ ၊ ဘီလူးမွာလည္း ၊<br /> မ်ားစြာၾကည္နူး ၊ ညီႏွစ္ဦးကို ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျပစ္က်ဴးမဝံ့လႊတ္သတည္း ။<br /><br /><br /> ဒြိ = ႏွစ္ ( ၂ ) ။<br /> ဗာရာ = ဗာရာဏသီ ။<br /> ဟီရိ = မေကာင္းမွဳျပဳရမည္ကိုရွက္ျခင္း ။<br /> ၾသတၱပၸ = မေကာင္းမွဳက်ဴးလြန္ရမည္ကိုေၾကာက္ျခင္း ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ <br /> ************<br /> ( ၁ )ၪာဏ္အေမွ်ာ္အျမင္ပညာဗဟုသုတရွိလ်င္ ေဘးအႏၱရာယ္ကို<br /> ကာကြယ္နိုင္၍မိမိအသက္ႏွင့္သူတစ္ပါးအသက္ကိုပင္ကယ္တင္<br /> နိုင္သည္ ။<br /> ( ၂ ) ဟီရိၾသတၱပၸ တရားထြန္းကားလ်င္ ေလာကႀကီးၿငိမ္းခ်မ္း<br /> သာယာသည္ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /> </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 16 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-39249276901857452232016-12-14T05:15:00.003-08:002016-12-14T05:15:45.793-08:00လွည္းကုန္သည္မွဴးဇာတ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၃၃ )<br />ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ နုစၪ္ခါက ၊<br /> ဗာရာဏသီ ၊ ႒ာနီျပည္ထဲ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> လွည္းကုန္သည္မွဴးျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> တစ္ေန႕သ၌ ၊ ကုန္မ်ားတိုက္ကာ ၊<br /> တစ္ျပည္ရြာသို႕ ၊ သဟာေဖၚေဆြ ၊<br /> လွည္းေထြေထြႏွင့္ထြက္သတည္း ။<br /><br /> ခရီးဆက္လာ ၊ ကႏၱာရသို႕ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရာက္ၾကေသာခါ ၊ ေရဆာေလလ်င္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္ရာတြင္းပ်က္ ၊ ဆက္၍တူးကာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရရွာေဖြၾကေလသတည္း ။<br /><br /> ဤသို႕တူးရာ ၊ ရတနာမ်ား ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေပၚလာေလလ်င္ ၊ ယူငင္ၾကလ်က္ ၊<br /> ဆက္လက္တူးတိုင္း ၊ မဆိုင္းေပၚလာ ၊<br /> ရတနာကို ၊ အလိုႀကီးစြာ ၊<br /> ဆက္ကာတူးယူၾကသတည္း ။<br /><br /> လွည္းကုန္သည္မွဴး ၊ အျဖစ္ထူးအား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတြ႕ရျငားက ၊ တားဆီးေျဖာင့္ျဖ ၊<br /> ရသမွ်သာ ၊ ေက်နပ္ပါဟု ၊<br /> ဘယာျမင္၍ေျပာသတည္း ။ <br /><br /> လွည္းသားမ်ားမွာ ၊ ဆက္၍သာပင္ ၊<br /> တူးေလလ်င္ကား ၊ နဂါးဗိမာန္ ၊<br /> တူးမိျပန္ကာ ၊ နဂါးမွာမူ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဒါသဆူပြါး ၊ လွည္းသားအားလံုး ၊<br /> အဆံုးစီရင္လိုက္သတည္း ။<br /><br /> လွည္းမွဴးကိုကား ၊ ေလးစားၾကည္ညိဳ ၊<br /> သဒၶါပိုကာ ၊ ရတနာမ်ား ၊<br /> လွည္းျပည့္သြားေအာင္ ၊ တင္ေဆာင္ေပးၿပီး ။<br /> ခရီးဆံုးတိုင္ပို႕သတည္း ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /><br /> နဂါးမင္း = အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္ ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ <br /> *************<br /> ( ၁ ) ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းစကားနားမေထာင္လ်င္အမွားေတြ႕၍<br /> ဒုကၡေရာက္တတ္သည္ ။<br /> ( ၂ ) အလိုႀကီးလ်င္အရနည္း၍ေလာဘအေတာမသတ္လ်င္ေဘးအႏၱရာယ္<br /> ႀကံဳရတတ္သည္ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 14 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-60707415049638473992016-12-12T19:03:00.002-08:002016-12-12T19:06:27.468-08:00ဒီေဆာင္းသဇင္ေၾကြေလလ်င္ - အခ်ိဳးတဲြ ( ၂၂ )<br />
ေဟမန္ခါ ႏွင္းေတြသက္ေတာ႔ ၊<br />
ပင္ထက္မွာေဝေဝလြင္ ။<span class="text_exposed_show"><br /> သင္းပ်ံ႕ပ်ံ႕ ျဖဴေရာင္သန္းသည့္ ၊<br /> လန္းတဲ႔သဇင္ ။<br /> နန္းျမင့္စံ ပန္သခင္ ၊<br /> ခ်ဴခ်င္လ်က္အခက္သား ။<br /> ပန္းကေလးနဲ႕ ပန္းခ်စ္သူဘဝ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဝးလွခ်ည္လား ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေဝးလွ၍ ဆံုမယ္႔လမ္းရယ္ ၊<br /> လွမ္းေမွ်ာ္လို႔မျမင္ပါ ။<br /> ခြင့္ျပဳလွဲ႕ ပန္းကေလးေရ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေငးယံုမွ်သာ ။<br /> ပန္းခ်စ္သူ ေဝဒနာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျပေစရာမ်ိဳသိပ္ဆဲ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတြ႕ေနလ်င္ ရင္တလွပ္လွပ္နဲ႕</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေက်နပ္သည္ပဲ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေက်နပ္စြာ ေငးေမာရင္းနဲ႕ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျမာက္ေလညင္းတိုးဝင္လာ ။<br /> နန္းသစ္ပင္ လဲမတတ္ေအာင္ ၊<br /> ဆတ္ဆတ္တုန္ခါ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဆာင္းသဇင္ ႏြမ္းနယ္ရွာ ၊ <br /> လြင့္စင္ကာေၾကြရက္ေစာ ။ <br /> ယူက်ံဳးမရ ေသာကဆူလို႕၊<br /> ပန္းခ်စ္သူ အေမာေတြဆိုက္ ၊<br /> သည္းလွိဳက္ဖိုေမာ ။ </span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 12 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-37683362148628522702016-12-11T18:41:00.001-08:002016-12-11T18:41:44.221-08:00ခါတိန္ညင္ဇာတ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၃၂ )<br />ေလာင္းေတာ္ဗုဒါၶ ၊ နုစၪ္ခါက ၊<br /> ရြာမွမလွမ္း ၊ ေက်ာင္းသခၤမ္းတြင္ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ခိုဝင္စံစား ၊ တရားေမြ႕လ်က္ ၊<br /> ရေသ႔ျပဳကာေနသတည္း ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာမုဆိုးမွာ ၊ တည္ခါတိန္ညင္ ၊<br /> ယူေဆာင္ငင္၍ ၊ ေတာတြင္တည္ကာ ၊<br /> ခါငွက္ဖမ္းလ်က္ ၊ ေန႕စၪ္ရက္ဆက္ ၊<br /> သက္ေမြးမွဳကိုျပဳသတည္း ။<br /> </span><br />
<span class="text_exposed_show">ရက္ရွည္ၾကာေသာ္ ၊ ခါတိန္ညင္မူ ၊<br /> သူႏွင့္ပတ္သက္ ၊ မ်ိဳးတူငွက္မ်ား ၊ <br /> ပ်က္စီးရ၍ ၊ ေသာကမကင္း ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းႏွင့္ေနသတည္း ။<br /><br /> ဤသို႕ျဖစ္လ်င္ ၊ ခါတိန္ညင္လည္း ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာထဲေရာက္ေသာ္ ၊ ေအာ္သံကိုတိတ္ ၊ <br /> ဆိတ္ဆိတ္ေနရာ ၊ မုဆိုးမွာကား ၊<br /> ခါအားရိုက္၍ေအာ္ေစသတည္း ။<br /><br /> ခါတိန္ညင္မွာ ၊ မတတ္သာ၍ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာ္ကာလွည့္စား ၊ ခါငွက္မ်ားကို ၊<br /> မွ်ားေခၚေပးလ်က္ ၊ မသက္မသာ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေနရရွာျပန္ေလသတည္း ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေန႕တစ္ေန႕တြင္ ၊ ရေသ႔ေက်ာင္းနား ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရာက္ရွိသြားသူ ၊ မုဆိုးမူကား ၊<br /> ခါအိမ္အားခ် ၊ ေခတၱနားလ်က္ ၊<br /> အိပ္စက္ကာပင္ေနသတည္း ။<br /><br /> မုဆိုးအိပ္လ်င္ ၊ ခါတိန္ညင္မူ ၊<br /> သူ၏ျဖစ္အင္ ၊ ရွင္ရေသ႔အား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျပာၾကားၿပီးက ၊ အကုသိုလ္ကံ ၊<br /> ခံရမည္လား ၊ ေလွ်ာက္ထားေသာခါ ၊<br /> ရေသ႔မွာလည္း ၊ “ သင့္စိတ္ထဲတြင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေသေစခ်င္ရာ ၊ ေစတနာမ်ား ၊<br /> မပါျငားက ၊ အကုသိုလ္မွဳ ၊<br /> သင္မျပဳျဖစ္ ၊ ထိုအျပစ္ဒါဏ္ ၊<br /> တန္ျပန္သင္ကား ၊ မခံစားရ ၊<br /> စိတ္ခ်၍သာ ၊ ေနပါေလ”ဟု ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျဖၾကားနွစ္သိမ့္ေပးသတည္း ။<br /><br /><br /> ခါတိန္ညင္ = ရာဟုလာေလာင္းလ်ာ ။<br /> တည္ခါတိန္ညင္ = အျခားခါတိန္ညင္မ်ားကိုလွည့္စားဖမ္းဆီးရန္<br /> တည္ထားေသာခါတိန္ညင္ ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> *************<br /> ( ၁ ) ေစတနာမပါလ်င္အကုသိုလ္မျဖစ္ ၊ စိတ္သာပဓါနျဖစ္သည္ ။<br /> ( ၂ ) မုဆိုးမွာကား အကုသိုလ္အမွဳျဖင့္ ေနာက္ထပ္အကုသိုလ္အမွဳ<br /> တစ္ခုကိုမေနာကံကာယကံေျမာက္ထပ္မံက်ဴးလြန္သူျဖစ္၏ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 11 / 12 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-91775027219765077692016-12-10T23:04:00.002-08:002016-12-11T00:45:35.525-08:00ေတာပန္းတို႕သံသရာ - အခ်ိဳးတဲြ ( ၂၁ )<br />
ေတာၿမိဳင္တြင္းမွာ ၊<br />
ေဝဆာလို႕လန္း ။<span class="text_exposed_hide">...</span><span class="text_exposed_show"><br />ငံုဖူးကာ ေရာင္စံုပြင့္တယ္ ၊<br /> ထူးတင့္သည့္ပန္း ။<br /><br />ထူးတင့္ေမႊးၾကဴ ၊<br /> ခ်ဴသူကရွား ။<br /> ခရီးကြာ လူသူမေမြ႕ေတာ႔ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတြ႕ဖုိ႕ခက္သား ။<br /><br />ေတြ႕ဖို႕ခက္ကာ ၊<br /> လိပ္ျပာကနမ္း ။<br /> အခ်ိန္တန္ ေတာပန္းငယ္ဘဝ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေၾကြက်လို႕ႏြမ္း ။<br /><br />ေၾကြက်ပါေစ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဝမကဲြ႕ငံုဖူး ။<br /> မိုးေသာက္မွာ တစ္ခါတင့္မယ္ ၊<br /> ပန္းပြင့္သစ္ထူး ။<br /><br />ပန္းပြင့္သစ္ျဖာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေနျခည္မွာလန္း ။<br /> သံသရာလည္ မေမာနိုင္ပါ့ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာၿမိဳင္ကပန္း ။<br /><br />ေတာၿမိဳင္တြင္းမွာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဝဆာလို႕လန္း ။<br /> ဖူးငံုကာ ေရာင္စံုပြင့္တယ္ ၊<br /> ထူးတင့္သည့္ပန္း ။<br /><br />ေအာငိနိုင္သူ ( 11 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-51163269226613141752016-12-09T18:26:00.001-08:002016-12-09T18:26:34.563-08:00ေက်းဇူးကန္းေသာေမ်ာက္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၃၁ )<br />ေရွးသေရာခါ ၊ ေလာင္းလ်ာဗုဒၶ ၊<br /> “ကာသိက”ဟု ၊ နာမမည္ရာ ၊ <span class="text_exposed_show"><br /> ရြာတစ္ရြာ၌ ၊ ေနစၪ္ခိုက္ကား ၊<br /> ပုဏၰားမ်ိဳးတြင္ျဖစ္သတည္း ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /> ရြာျပင္လမ္းေလး ၊ ေတာတန္းေဘးတြင္ ၊<br /> ၾကည္လင္တြင္းေရ ၊ ရွိေနေလျငား ၊ <br /> မ်ားသတၱဝါ ၊ ေသာက္သံုးပါေစ ၊<br /> ရြာသားတို႕က ၊ တြင္းမွေရငင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျမာင္းငယ္တြင္ျဖည့္ ၊ ေန႕စၪ္ျပဳမူ ၊<br /> ကုသိုလ္ယူၾကေလသတည္း ။<br /><br /> တစ္ေန႕မွာေသာ္ ၊ ေလာင္ေတာ္ပုဏၰား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရတြင္းနားတြင္ ၊ ေရငင္ေနရာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာစပ္မွာလ်င္ ၊ ေမ်ာက္ကိုျမင္၍ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျမာင္းတြင္ေရမ်ား ၊ ထည့္ထားေပးကာ ၊<br /> ဒါနေကာင္းမွဳျပဳသတည္း ။<br /><br /> ထိုသည့္ေမ်ာက္လည္း ၊ ေရေသာက္ၿပီးကား ၊<br /> ပုဏၰားကိုပင္ ၊ ေၾကာက္ေစခ်င္၍ ၊<br /> ရုပ္သြင္ဆိုးစြ ၊ ေလွာင္ေျပာင္ျပရာ ၊<br /> ပုဏၰားမွာလည္း ၊ “ ယုတ္မာေသာေမ်ာက္ ၊<br /> သင္ေသာက္ရန္ေရ ၊ ခပ္ေပးေလလည္း ၊<br /> သင္ပဲငါ့အား ၊ ေလွာင္ေျခာက္စားရာ ၊<br /> ယုတ္မာသူကို ၊ ေက်းဇူးပိုျငား ၊ <br /> အလကား”ဟု ၊ ညည္းတြားေသာခါ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေမ်ာက္မွာခုန္လ်က္ ၊ ပင္ေပၚတက္၍ ၊ <br /> ကိုင္းထက္ဖ်ားမွ ၊ ပုဏၰားေခါင္းတြင္ ၊<br /> မစင္စြန္႕ကာေျပးသတည္း ။</span><br />
<div class="text_exposed_show">
<br />
ေက်းဇူးကန္းေသာေမ်ာက္ = ေဒဝဒတ္ေလာင္း ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> *************<br /> ( ၁ ) အားလံုးအေပၚေစတနာေကာင္းထားသင့္ေသာ္လည္း ၊<br /> ေစတနာေကာင္းႏွင့္ထိုက္တန္သူကားနည္းပါးလွသည္ ။<br /> ( ၂ ) ေအာက္တန္းက်ေသာဗာလ ၊ အႏၶမ်ားကိုအေရာဝင္ျခင္း ၊<br /> ကူညီျခင္းမျပဳသင့္ ။ ေက်းဇူးကန္းတတ္၏ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /><br />
ေအာင္နိုင္သူ ( 9 / 12 / 2016 )<br /></div>
Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-89272321203939726432016-12-08T18:02:00.000-08:002016-12-08T18:02:01.254-08:00မုဆိုးႏွင့္ဆတ္မင္းဇာတ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၃၀ )<br />ေရွးသေရာခါ ၊ ၿမိဳင္ေတာမွာလ်င္ ၊<br />
ေလာင္းလ်ာဗုဒၶ ၊ ဆတ္ဘဝ၌ ၊ <span class="text_exposed_show"><br /> ႀကံဳရဤသို႕ျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> မုဆိုးသည္ကား ၊ သားေကာင္ရွာေဖြ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာလိုက္ေလလ်င္ ၊ ပင္ “ယမေန” ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာက္ေျမျပင္မွာ ၊ ဆတ္ေျခရာအား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတြ႕ျမင္သြားလ်က္ ၊ အပင္ထက္တြင္ ၊<br /> လင့္စင္ထိုး၍ေစာင့္သတည္း ။<br /><br /> အပင္ရွိရာ ၊ ဆတ္မင္းလာခဲ့ ၊<br /> မုဆိုးလွည့္စား ၊ အသီးမ်ားကို ၊<br /> ဆတ္အားပစ္ေပး ၊ ေဝးမွနီးေစ ၊ <br /> မွ်ားေခၚေလျငား ၊ မုဆိုးအားလ်င္ ၊<br /> ဆတ္ကျမင္သြားေလသတည္း ။<br /><br /> ဆတ္မင္းဟန္ေဆာင္ ၊ မျမင္ေယာင္ဆင္ ၊<br /> “သင္ယမေန ၊ အသီးေၾကြပံု ၊<br /> ပင္ေျခမွကြာ ၊ ေဝးရာလြင့္စင္ ၊<br /> ပင္သဘာဝ ၊ သင္စြန္႕မွေတာ႔ ၊<br /> ငါကသင့္အား ၊ စြန္႕ထားျပီ”ဟု ၊<br /> မာန္ခ်ီစကား ၊ ေျပာဆိုၾကားလ်က္ ၊<br /> ဆတ္မင္းထြက္သြားေလသတည္း ။<br /><br /> မုဆိုးသည္ကား ၊ ဆတ္ထြက္သြားလ်င္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမားႏွင့္ခ်ိန္ကိုက္ ၊ ပစ္လိုက္ေလေသာ္ ၊<br /> လဲြေခ်ာ္ခဲ့ရ ၊ ဆတ္ကတစ္ဖန္ ၊<br /> လွည့္ျပန္ၾကည့္ကာ ၊ “ယခုသာပင္ ၊<br /> အသင္ငါ့အား ၊ လဲြသြားေလတာ ၊<br /> သံသရာဝဲ ၊ သင္မလဲြနိုင္ ၊<br /> ငရဲမုခ် ၊ က်လိမ့္မည္”ဟု ၊<br /> မွတ္ခ်က္ျပဳကာ ၊ ထိုေနရာမွ ၊<br /> ထြက္ခြါေျပးသြားေလသတည္း ။<br /><br /><br /> ဆတ္မင္း = ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ။ မုဆိုး = ေဒဝဒတ္ ။<br /> ပင္ယမေန = ယမေနပင္ ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ <br /> ************<br /> ( ၁ ) ဆႏၵေစာ ၊ စိတ္မရွည္လ်င္ မွားယြင္း ၊ ဆံုးရႈံးရတတ္သည္ ။<br /> ( ၂ ) လွည့္စားျခင္းျဖင့္ ေနရာတိုင္း ၊ အခါတိုင္း၌ မေအာင္ျမင္နိုင္ ။<br /> ( ၃ ) အကုသိုလ္အမွဳ ကို ကာယကံေျမာက္မက်ဴးလြန္မိေသာ္လည္း<br /> မေနာကံေျမာက္က်ဴးလြန္မိလ်င္ပင္ ဝဋ္ငရဲမွမလြတ္နိုင္ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 8 / 12 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-30903674875208660662016-12-07T21:09:00.001-08:002016-12-08T16:56:13.797-08:00သမၺဳလာဇာတ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၉ )<br />
ေလာင္းေတာ္ရွင္ျမတ္ ၊“ ျဗဟၼဒတ္”ဟု ၊<br />
ပညတ္နာမ ၊ မင္းဘဝတြင္ ၊ <span class="text_exposed_show"> </span><br />
<span class="text_exposed_show">ျပည္ခြင္တိုင္းကို ၊ ဝိုင္းဝန္းၿခံရံ ၊<br /> အိမ္ေရွ႕စံကား ၊ သားလွျဖစ္ဘိ ၊<br /> “ေသာတၳိေသန”ေခၚသတည္း ။<br /><br /> “ေသာတၳိေသန” ၊ ႀကံဳရေရာဂါ ၊<br /> အနာႀကီးစဲြ ၊ ေတာထဲေရွာင္ရွား ၊<br /> ထြက္သြားေသာခါ ၊ “သမၺဳလာ”မည္ ၊<br /> ၾကင္ရာသည္လည္း ၊ မခဲြၾကည္ျဖဴ ၊<br /> အတူလိုက္ပါေလသတည္း ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /> “သမၺဳလာ”ကား ၊ လင္သားေပၚတြင္ ၊<br /> ယုယၾကင္နာ ၊ မရြံရွာပဲ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေကာင္းစြာၾကည့္ရႈ ၊ ျပဳစုလုပ္ေပး ၊<br /> ရွာႀကံေကၽြးကာ ၊ ခ်စ္ေမတၱာႏွင့္ ၊<br /> သစၥာမပ်က္ေနသတည္း ။<br /><br /> တစ္ေန႕ေသာခါ ၊ “သမၺဳလာ”ေမ ၊<br /> သစ္သီးေဖြရွာ ၊ ျပန္အလာတြင္ ၊<br /> “ဒါေနာ”ဘီးလူး ၊ ရမက္က်ဴးကာ ၊<br /> “သမၺဳလာ”ကို ၊ ေပါင္းေဖၚလိုလ်က္ ၊<br /> လက္ဆဲြရမ္းကားေလသတည္း ။<br /><br /> မယ္ “သမၺဳလာ” ၊ မတတ္သာ၍ ၊<br /> သမၼာေဒဝ ၊ မ-စေစလို ၊<br /> သစၥာဆိုရာ ၊ မာဃသိၾကား ၊<br /> ဘီလူးအားလ်င္ ၊ ခ်ဳပ္ထားေျခလက္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေခ်ာက္နက္ထဲသို႕ခ်သတည္း ။<br /><br /> “သမၺဳလာ”ေမ ၊ အိမ္ေရာက္ေလရာ ၊<br /> ခ်ိန္ခါေနာက္က် ၊ ေရာက္လာရပံု ၊<br /> အလံုးစံုအား ၊ လင္သားကိုပင္ ၊<br /> ရွင္းျပလ်င္မူ ၊ လင္ကိုယ္တိုင္လည္း ၊<br /> ယံုနိုင္ခဲေအာင္ျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> ထိုသည့္အခါ ၊ “သမၺဳလာ”ကား ၊<br /> အိုးအားေရထည့္ ၊ ေရွ႕တည့္တည့္မွာ ၊<br /> သစၥာတိုင္ျပ ၊ အိုးထဲကေရ ၊<br /> “ေသာတၳိေသန” ၊ ေခါင္းေပၚမွပင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေလာင္းခ်ေလရာ ၊ မင္းသားမွာလည္း ၊<br /> အနာစင္ကင္း ၊ ရွင္းရွင္းေပ်ာက္ေသာ္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျပည္ေတာ္ျပန္ၾကေလသတည္း ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေသာတၳိေသန = ေကာသလမင္း ။ သမၺဳလာ = ေကာသလမင္း၏<br /> မိဖုရား - မလႅိတာ ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> ************<br /> ( ၁ ) သစၥာၿမဲသူကို နတ္လူအမ်ားခ်စ္ခင္ၾကသည္ ။<br /> ( ၁ ) သစၥာတရားသည္ ေအာင္ျမင္ရာျဖစ္သည္ ။<br /> ( ၂ ) ဂတိသစၥာတည္ေသာအခါ ၊ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ႏွင့္ေရပင္ေဆးဘက္ဝင္၏ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 7 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-11616627882206493752016-12-05T22:34:00.001-08:002016-12-05T22:34:03.297-08:00ေက်းမင္းဇာတ္ေတာ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၈ )<br />ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ ႏုစၪ္ခါတြင္း ၊<br />
ေက်းမင္းျဖစ္ခိုက္ ၊ ေက်းတစ္သိုက္အား ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ဦးေဆာင္သြား၍ ၊ ပုဏၰားလယ္တြင္ ၊<br /> ဝင္ကာဟစ္ေအာ္ ၊ တေပ်ာ္တပါး ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဖြရွာစားေလ႔ရွိသတည္း ။<br /><br /> စားေသာက္ၿပီးက ၊ ႒ာနျပန္ရာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေက်းမင္းမွာကား ၊ စပါးေကာက္နွံ ၊<br /> ကိုက္ကာပ်ံေလ႔ရွိသတည္း ။<br /><br /> ဤသို႕သာလ်င္ ၊ ေန႕စၪ္ျမင္ျငား ၊<br /> လယ္လုပ္သားေလး ၊ ထိုေက်းမင္းကို ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေက်ာ႔ကြင္းေထာင္ကာဖမ္းသတည္း ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေလာင္းေတာ္ေက်းမင္း ၊ ေက်ာ႔ကြင္းမိလ်င္ ၊<br /> “ အသင္ေက်းသား ၊ ေကာက္စပါးကို ၊<br /> သယ္သြားသည္မွာ ၊ ဘာေၾကာင့္မ်ား”ဟု ၊<br /> ပုဏၰားေမး၍ ၊ ေက်းမင္းခမ်ာ ၊<br /> မွန္ရာမေသြ ၊ ေျဖေလသည္ကား ၊<br /> “သယ္ယူသြားသည့္ ၊ စပါးသေလး ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ကာ ၊ ေၾကြးသစ္ပါခ် ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျမမွာေရႊအိုး ၊ အက်ိဳးရွိေရး ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမွဳပ္ေပးသည္”ဟုျဖစ္သတည္း ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /> လယ္ရွင္ပုဏၰား ၊ ထိုစကားရင္း ၊ <br /> ရွင္းလင္းေစရာ ၊ ေက်းမင္းမွာလည္း ၊<br /> “ႏွစ္ျဖာမိဘ ၊ လုပ္ေကၽြးၾကလ်င္ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေခၚတြင္ေၾကြးေဟာင္း ၊ ဆပ္ေၾကာင္းမွန္စြာ ၊<br /> တစ္ျဖာသားေရး ၊ သမီးေျမးကို ၊<br /> လုပ္ေကၽြးျခင္းက ၊ ေၾကြးသစ္ခ်သည္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေခၚၾကစၪ္လာျဖစ္သတည္း” ။<br /><br /> “ေျမမွာေရႊအိုး ၊ ျမွဳပ္ဆိုရိုးကား ၊ <br /> ပြါးမ်ားကုသိုလ္ ၊ ရယူလိုၿပီး ၊ <br /> သက္ႀကီးရြယ္အို ၊ သူထိုထိုအား ၊<br /> သနားေဖးကူ ၊ ေပးလွဴျခင္း”ဟု ၊<br /> ရွင္းျပေလရာ ၊ ပုဏၰားမွာကား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေက်းမင္းအားလ်င္ ၊ “အသင္ေက်းမင္း ၊<br /> သင့္စိတ္ရင္းသည္ ၊ ေကာင္းျခင္းႀကီးစြာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျပည့္စံုပါ၍ ၊ ေနာင္ခါလိုတိုင္း ၊<br /> မဆိုင္းလာေရာက္ ၊ ေကာက္နွံစပါး ၊<br /> စားသံုးၿပီးက ၊ လိုသမွ်ပင္ ၊<br /> ယူငင္ပါ”ဟု ၊ ေျပာကာခ်က္ခ်င္း ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေက်းမင္းကိုလ်င္လႊတ္သတည္း ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> ************<br /> ( ၁ ) မိဘလုပ္ေကၽြးသူကို လူအမ်ားကခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ၾက၍အသက္<br /> ေဘးမွလည္းလြတ္ေျမာက္တတ္၏ ။<br /> ( ၂ ) လူတို႕သည္လည္း ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ျခင္း ၊ ေကၽြးသစ္ခ်ျခင္း ၊<br /> ေရႊအိုးျမွဳပ္နွံျခင္းတို႕ကိုေကာင္းစြာျပဳသင့္၏ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 6 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-75844120890250085642016-12-05T20:23:00.001-08:002016-12-06T01:57:02.731-08:00ပန္းမ်ားကေတာ႔ပြင့္ေနမည္ - သံေပါက္ ( ၇ )<br />
တစ္ပြင့္ႏွစ္ပြင့္ ခေရပြင့္ ၊<br />
လြင့္လြင့္ေၾကြေၾကြ ေျမမွာေဝ ၊<span class="text_exposed_show"> </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေခၽြလည္းလန္းဆန္း ေမႊးသည့္ပန္း ၊<br /> နန္းမထိုက္လည္းပြင့္ေနသည္ ။<br /><br /> တစ္ခိုင္ႏွစ္ခိုင္ ႏွင္းဆီခိုင္ ၊<br /> လွိဳင္လွိဳင္ဆူးရံ သူ႕ရိုးတံ ၊<br /> စံသည္ေရႊနန္း ေတာ္ဝင္ပန္း ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမန္းသူဆင္သူေပါလွသည္ ။<br /><br /> တစ္ကံုးႏွစ္ကံုး စံပယ္ကံုး ၊<br /> ထံုးဖဲြ႕ေကသာ ပန္ဆင္တာ ၊<br /> မာလာေရာင္ေဖြး ၾကဴၾကဴေမႊး ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေထြးကာယုယႀကိဳက္ၾကသည္ ။<br /><br /> တစ္ခက္ႏွစ္ခက္ သဇင္ခက္ ၊<br /> ထက္ပင္ယံမွာ ေဝေဝဆာ ၊<br /> ရာသီေဆာင္းတြင္း ရနံ႕သင္း ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏွင္းႏွင့္အတူခ်စ္ၾကသည္ ။<br /><br /> တစ္ဆုပ္ႏွစ္ဆုပ္ ပင္မွာအုပ္ ၊ <br /> ထုပ္လို႕သာလန္း စကၠဴပန္း ၊<br /> ဆန္းျပားေထြထူး ေရာင္စံုျမဴး ၊<br /> ခူးသူဆင္သူကင္းလွသည္ ။<br /><br /> ဟိုပန္းသည္ပန္း လွိဳင္ကာလန္း ၊<br /> နန္းထိုက္ပါေစ မထိုက္ေန ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရေျမေလႏွင့္ ပန္းတိုင္းတင့္ ၊<br /> ဆင့္ဆင့္ကာသာပြင့္ေနမည္ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 6 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-89526024193712127402016-12-05T02:07:00.001-08:002016-12-05T02:09:24.571-08:00ဒီဇင္ဘာကဗ်ာမ်ား - အခ်ိဳးကဗ်ာ ( ၆၈ )<br />
သည္ရင္မွာ တစ္ခါခ်စ္မိ၍ ၊<br />
ဒီဇင္ဘာ ကဗ်ာျဖစ္ရလည္း ၊<span class="text_exposed_show"> </span><br />
<span class="text_exposed_show">ျပစ္ဖဲြ႕လို႕မဆိုခ်င္ ။<br /><br /> ခ်မ္းပါေစ တစ္ကိုယ္တည္းေပမဲ့ ၊<br /> လြမ္းစာေတြ ဆိုဆဲပါပဲ ၊<br /> ရင္ထဲကခင္ ။<br /><br /> မၾကင္နာ ေလႏွယ္ယိမ္းပါလို႕ ၊<br /> တမင္ခြါ ေသြဖယ္တိမ္းေလတဲ႔ ၊<br /> စိမ္းသူေရ ေမာင့္ျဖစ္အင္ကို ၊<br /> သခင္သိပါ့မလား ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ႏွင္းျဖာေဝ လႊမ္းၿခံဳကဲ၍ ၊<br /> ညွင္းပါေစ လြမ္းယံုပဲမို႕ ၊<br /> လမ္းဆံုမွာ ရင္တထင့္ထင့္နဲ႕ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စား ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 5 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-46210974767362968492016-12-04T21:00:00.002-08:002016-12-04T21:00:53.329-08:00မိဂမာယာ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၇ )<br />ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ နုစၪ္ခါက ၊<br /> ဟိမဝႏၱာ ၊ ၿမိဳင္ေဟမာတြင္ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> သမင္ႀကီးကဲျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> သမင္ႏွမ ၊ သားလွကိုလ်င္ ၊<br /> သမင္ႀကီးထံ ၊ အပ္နွံၿပီးက ၊<br /> မိဂမာယာ ၊ တတ္ပညာအား ၊<br /> သင္ၾကားေစခဲ့ေလသတည္း ။<br /><br /> သမင္ငယ္ကား ၊ ဇဲြမာန္အားႏွင့္ ၊ <br /> ႀကိဳးစားသင္ကာ ၊ ပညာစံုေသာ္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာ၌ေပ်ာ္ပါး ၊ အစာစားရင္း ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေက်ာ႔ကြင္းေထာင္ေခ်ာက္မိသတည္း ။<br /><br /> သမင္ေပါက္ငယ္ ၊ ေၾကာက္စိတ္မရွိ ၊<br /> မိဂမာယာ ၊ တတ္ပညာျဖင့္ ၊<br /> လွ်ာကိုထုတ္လ်က္ ၊ ေျခလက္ေတာင့္ေယာင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေသဟန္ေဆာင္ကာေနသတည္း ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေက်ာ႔ကြင္းေထာင္သူ ၊ မုဆိုးမူကား ၊ <br /> သမင္အားလ်င္ ၊ ေသၿပီးထင္၍ ၊<br /> မဆင္ခ်င္ပဲ ၊ ေက်ာ႔ကြင္းထဲမွ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျဖဳတ္ခ်ထားလ်က္ ၊ အမဲဖ်က္မည္ ၊<br /> ႀကံစည္ေလရာ ၊ သမင္မွာလည္း ၊<br /> ခြင့္ခါေကာင္းကို ၊ ေခ်ာင္းကာမေနွး ၊<br /> ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားသတည္း ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show"></span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /> မိဂ = သမင္ ။ မာယာ = လွည့္ပတ္ျဖားေယာင္းျခင္း ။<br /> မိဂမာယာ = သမင္တို႕၏နည္းပရိယာယ္ ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> ************<br /> ( ၁ ) သင္အပ္ေသာပညာကိုသင္ယူထားလ်င္အသက္ေမြးဝမ္း<br /> ေၾကာင္းျပဳနိုင္၍ အသက္ကိုပင္ကာကြယ္နိုင္သည္ ။<br /> ( ၂ ) မိမိအလုပ္ကို စနစ္တက် စစ္ေဆးစိစစ္ျခင္းမရွိပဲ ေပါ့ေလ်ာ႔<br /> စြာလုပ္ကိုင္လ်င္ ရၿပီးသား အက်ိဳးစီးပြါးပင္ပ်က္စီးသြားတတ္သည္ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 5 / 12 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-45152335837348004202016-12-04T17:42:00.001-08:002016-12-04T17:42:30.290-08:00ကာရန္ကဗ်ာ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၆ )<br />“ကဝီဟိ ဗႏၶိတဗၺႏၱိ ကဗ်ံ”<br /> ပညာရွိမ်ား ၊ ဖဲြ႕ဆိုထားေသာ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> စကားလကၤာ ၊ အရာရာကို ၊<br /> ကဗ်ာအမည္ေခၚတြင္သည္ ။<br /><br /> “ကဝီနံ ဣဒႏၱိ ကဗ်ံ”<br /> ပညာရွိမ်ား ၊ ေရးသားထား၍ ၊<br /> စကားလကၤာ ၊ ထိုကဗ်ာကား ၊<br /> ဥစၥာအဖိုးတန္ျဖစ္ပါသည္ ။<br /><br /> ကာရန္ရသ ၊ အဓမၼႏွင့္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဖါင္းပြစကား ၊ ေရာေထြးမ်ားက ၊<br /> အင္အားခ်ိစြာ ၊ ထိုသည့္စာလည္း ၊<br /> ကဗ်ာမပီျဖစ္တတ္သည္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမန္မာသဒၵါ ၊ အလကၤာႏွင့္ ၊<br /> မွတ္ရာမွတ္ဖြယ္ ၊ အသြယ္သြယ္ကို ၊<br /> ရင္ဝယ္သိုထား ၊ ေရးဖဲြ႕ျငားမွ ၊<br /> အင္အားထပ္ေလာင္း ၊ စုကာေပါင္းသည့္ ၊<br /> စာေကာင္းကဗ်ာျဖစ္ပါမည္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 26 / 7 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-15235384268485847582016-12-03T20:56:00.002-08:002016-12-03T20:57:09.499-08:00သိဂၤ ိလငွက္ဇာတ္ေတာ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၅ )<br />
ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ ႏုစၪ္ခါက ၊<br />
“သိဂၤ ိလ”ငွက္ ၊ ဘဝမွာလ်င္ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> သစ္တစ္ပင္ထက္ ၊ သိုက္ေဆာက္လ်က္သာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေနထိုင္လာခဲ့ေလသတည္း ။<br /><br /> တစ္ေန႕ေသာခါ ၊ မိုးသည္းရြာစၪ္ ၊<br /> ငွက္မွာသိုက္တြင္း ၊ ခိုလွံဳရင္းႏွင့္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရျဖင့္ရႊဲစို ၊ ေမ်ာက္ကိုျမင္ရာ ၊ <br /> စာနာႀကံၪာဏ္ေပးသတည္း ။<br /><br /> “သင္ႏွင့္လူမွာ ၊ တူလွတာမို႔ ၊<br /> အိမ္ရာတည္ထား ၊ ေနပါလား”ဟု ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျပာၾကားလိုက္လ်င္ ၊ ေမ်ာက္မိုက္သည္ကား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဒါသပြါးလ်က္ ၊ ငွက္သိုက္ကိုပါ ၊ <br /> မလိုစြာႏွင့္ ၊ ရန္ရွာမုန္းတီး ၊<br /> ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္ေလသတည္း ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> *************<br /> ( ၁ ) အသိၪာဏ္နည္းမိုက္မဲသူကိုနည္းေပးလမ္းျပေသာ္လည္း<br /> အရာမထင္တတ္ ။<br /> ( ၂ ) နည္းေပးလမ္းျပသူကိုပင္ ေစာ္ကားရန္မူတတ္၏ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 3 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-68420272203520329272016-12-02T02:40:00.001-08:002016-12-02T02:41:10.165-08:00မာန္တက္ေသာလွံခုန္ဆရာ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၄ )<br />
ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ နုစဥ္ခါက ၊<br />
ဆရာထံတြင္ ၊ ပညာသင္ၾကား ၊<span class="text_exposed_show"><br /> တပည့္သားတစ္ဦးျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> ဆရာပညာ ၊ ျပသရာတြင္ ၊ <br /> လွံမွာေလးစင္း ၊ ခုန္နိုင္ျခင္းသာ ၊<br /> တတ္ကၽြမ္းရွာသူျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> တစ္ေန႕ေသာခါ ၊ ရြာတစ္ရြာ၌ ၊<br /> ပညာစြမ္းစ ၊ လွံခုန္ျပလို ၊<br /> လွံကိုငါးစင္းေထာင္သတည္း ။<br /><br /> တပည့္မေန ၊ တားေလသည္ကား ၊<br /> “ငါးစင္းလွံမွာ ၊ ဆရာမပိုင္ ၊ <br /> မနိုင္ပဲႏွင့္ ၊ မခုန္သင့္”ဟု ၊<br /> ခ်င့္ကာတန္တန္တားသတည္း ။<br /><br /> အရက္မူးကာ ၊ လွံဆရာကား ၊<br /> ပညာမာန္ဆင့္ ၊ မထီဝင့္ၾကြား ၊<br /> တပည့္တားလည္း ၊ နားပင္မခံ ၊<br /> ငါးစင္းလွံကိုခုန္သတည္း ။<br /><br /> လွံေလးစင္းအား ၊ ေက်ာ္ျဖတ္လႊားလည္း ၊<br /> ငါးစင္းလွံ၌ ၊ ရင္ဝစိုက္ကာ ၊<br /> ဆရာမိုက္ကား ၊ တစ္ခ်က္မွား၍ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေသသြားရရွာေလသတည္း ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> *************<br /> ( ၁ ) ဆရာ ၊ တပည့္ ၊ ႀကီးသူ ၊ ငယ္သူ မည္သူ႕စကားပင္ျဖစ္ပါေစ<br /> မွန္ေသာစကားကိုနားေထာင္လက္ခံသင့္၏ ။<br /> ( ၂ ) ပညာမာန္တက္လ်င္မွား၍က်ဆံုးတတ္သည္ ။<br /> ( ၃ ) မိမိသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအလုပ္လုပ္ေနစၪ္အရက္ေသစာ<br /> မေသာက္သံုးသင့္ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 2 / 12 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-40178651422192384552016-12-02T02:34:00.001-08:002016-12-02T02:34:08.758-08:00ေမေမ့သားေလးအိပ္ေတာ႔မယ္ - ပုခက္လႊဲခ်င္း ( ၃ )<br />
လယ္ကြင္းျပင္ေပၚ ၊ ဗ်ိဳင္းေတြေပ်ာ္ ၊<br /> ၾကဴးေၾကာ္ငွက္ေက်း ၊ သံစံုေတး ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ယီးေလေလ႔ … ယီးေလေလး ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /> ခ်ိဳးငွက္ႏွစ္ျဖာ ၊ ပင္ယံမွာ ၊<br /> သံသာခ်ိဳေအး ၊ ကူေနေသး ၊<br /> ယီးေလေလ႔… ယီးေလေလး ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /> ဝဝတုတ္တုတ္ ၊ ေခြးျဖဴဒုတ္ ၊<br /> ဝုတ္ဝုတ္သံေပး ၊ ေဟာင္ကာေျပး ၊<br /> ယီးေလေလ႔ … ယီးေလေလး ။<br /><br /> အိမ္ကိုလူဝင္ ၊ ေတြ႕ျပန္လ်င္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေမးခ်င္ရာေမး ၊ ၾကက္တူေရြး ၊<br /> ယီးေလေလ႔ … ယီးေလေလး ။<br /><br /> ပူစီေရႊဝါ ၊ ေညာင္ေညာင္သာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျခမွာရႈပ္ေထြး ၊ ေအာ္ျပန္ေသး ၊<br /> ယီးေလေလ႔ … ယီးေလေလး ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာ္သံေတြရယ္ ၊ တိတ္ေတာ႔ကြယ္ ၊<br /> အိပ္မယ္ေအးေဆး ၊ မယ့္ရင္ေသြး ၊<br /> ယီးေလေလ႔ … ယီးေလေလး ၊<br /> ယီးေလေလ႔ … ယီးေလေလး ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 2 / 12 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-50395312175406956522016-12-01T17:41:00.001-08:002016-12-01T17:41:08.932-08:00ျပန္ခဲ့မွာလား - အခ်ိဳးကဗ်ာ ( ၆၇ )<br />
ဒီဇင္ဘာ ေဟာသည္ေဆာင္းက ၊<br />
ေဟာင္းနိုင္ဘူးကြယ္ ။<br />
<br />
ေငြဇာလႊာ ႏွင္းေတြက်ရင္ ၊<br />
လြမ္းလွပါတယ္ ။<br />
<br />
ေအးလြန္းလို႕ ခ်မ္းေရာ႔မယ္ ၊<br />
မင္းဘယ္မွာခိုနား ။<br />
<br />
ဘုရားေက်ာင္း ခရစၥမတ္ညကို ၊<br />
သတိတရ ေျခဦးလွည့္လို႕ ၊<br />
ျပန္ခဲ့မွာလား ။<br />
<br />
ေအာင္နိုင္သူ ( 2 / 12 / 2016 )Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-61535711356846300522016-12-01T04:32:00.001-08:002016-12-01T04:32:40.200-08:00ဂိရိဒတၱဇာတ္ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၃ )<br />တိုင္းျပည္ဗာရာ ၊ “သာမ”ဘုရင္ ၊<br /> အုပ္စိုးလ်င္ကား ၊ ဘုရားေလာင္းလ်ာ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ပညာရွိအမတ္ျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> ဘုရင့္ထံမွာ ၊ မဂၤလာျမင္း ၊<br /> မည္ရင္းနာမ ၊ “ပ႑ဝ”အား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေမြးထားခ်ိန္ၾကာ ၊ ႀကီးျပင္းလာလ်င္ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းထိန္းရွင္သည္ ၊ ေျခခြင္ရွိေသာ ၊<br /> “ဂိရိဒတၱ”ျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> “ဂိရိဒတၱ” ၊ ေရွ႕ကအၿမဲ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းကိုဆဲြကာ ၊ သြားေသာခါတြင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းမွာသူ႕အား ၊ သင္ၾကားေပးသည္ ၊<br /> စဲြမွတ္ရည္လ်င္ ၊ ေျခခြင္ၿပီးသာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေနာက္ကပါလ်က္ရွိသတည္း ။<br /><br /> “ပ႑ဝ”ျမင္း ၊ ေျခခြင္ျခင္းကို ၊<br /> မင္းဘုရင္ျမတ္ ၊ ျမင္လတ္ေသာခါ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဆးဆရာႏွင့္ ၊ စစ္ပါေသာ္လည္း ၊ <br /> သဲကဲြမသိ ၊ ေျဖမရွိ၍ ၊ <br /> ကဝိအမတ္အားေမးသတည္း ။<br /><br /> ကဝိဆရာ ၊ ေျဖရွာျခင္းျဖင့္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းထိန္းေျခခြင္ ၊ ျမင္းကျမင္၍ ၊<br /> သင္ယူတုခိုး ၊ အတတ္ဆိုးဟု ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္စပ္ ၊ သိအပ္ေလျငား ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းထိန္းအားလ်င္ ၊ လူစားလဲရာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းမွာပံုမွန္ ၊ သဏၭာန္ေျပာင္းကာ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းေကာင္းျပန္ျဖစ္ေလသတည္း ။<br /><br /> ပညာရွိအမတ္ = ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ။ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္းထိန္း ဂိရိဒတၱ = ေဒဝဒတ္ ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ<br /> ( ၁ ) လူ ၊ သတၱဝါတို႕သည္အတုျမင္အတတ္သင္ေလ႔ရွိသည္ ။<br /> ( ၂ ) ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုေသာအတတ္ပညာကိုသာသင္ယူအတု<br /> ခိုးအပ္သည္ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 1 / 12 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-29608543994476839332016-11-30T03:53:00.001-08:002016-11-30T03:53:55.835-08:00အလွခ်င္းၿပိဳင္တဲ႔ပဲြ - အခ်ိဳးတဲြ ( ၂၀ )<br />
ေတာပန္းငယ္ ယၪ္မရိုင္းမို႕ ၊<br />
ဆင္တိုင္းပင္သူတင့္တယ္ ။<span class="text_exposed_show"><br /> ရွပ္အက်ၤ ီ လက္ေခါက္ပါလို႕ ၊<br /> ခေမာက္ကိုလြယ္ ။<br /> စိမ္းျမျမ စပါးခင္းအလယ္ ၊<br /> နတ္မိမယ္လယ္သူမ ။<br /> သနပ္ခါး ပါးကြက္ေလးနဲ႕ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေငးေလာက္ေအာင္လွ ။<br /><br /> ရႈမဆံုး လယ္ယာခင္းရယ္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္ကြင္းကအလွမ္းက်ယ္ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာေတာင္ေျခ ထန္းပင္တန္းတို႕ ၊<br /> လန္းပါလွတယ္ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေကာင္းကင္ေရာင္ မိုးျပာခ်ယ္ ၊<br /> ငွက္ငယ္တို႕ဟိုသည္ျမဴး ။ <br /> လယ္တဲေဘး ရႊံ႕အိုင္ထဲမေတာ႔ ၊<br /> ကၽြဲေတြကလူး ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေကာင္းကင္ျပာ လယ္ကြင္းစိမ္းနဲ႕ ၊<br /> ယိမ္းႏဲြ႕ႏဲြ႕စပါးပင္ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေတာင္ေျခမယ္ ထန္းေတာစခန္းက ၊<br /> ဆန္းတဲ႔ပံုသြင္ ။<br /> လယ္ေဒဝီ ကညာခင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္ရသူရင္မွာစဲြ ။<br /> သဘာဝနဲ႕ ေတာသူမတို႕ ၊<br /> အလွျခင္းဆိုင္ ဘယ္သူနိုင္ပါ့ ၊<br /> ၿပိဳင္ၾကတဲ႔ပဲြ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 30 / 11 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-10071391851516523482016-11-29T19:34:00.006-08:002016-11-29T19:37:42.518-08:00ေရႊသစၥာတိုင္ - အခ်ိဳးကဗ်ာ ( ၆၆ )<br />
မေနာပလီပလာ ေသြမသြားပါဘု ၊<br />
သေဘာညီညာ ေမတစ္ပါးကိုျဖင့္ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ခ်စ္အားမဟာ ပိုလ်က္ပင္ ။<br /><br /> ဆယ္ဆယ္ကမၻာ မမုန္းနိုင္ေပါင္ ၊<br /> ဖုန္းေမာင္ေလ ေမတၱာအရင္းရယ္နဲ႔ ၊<br /> ထံုးေႏွာင္ေန ခ်စ္သဒၶါ မယြင္းတာမို႕ ၊<br /> မင္းယံုေတာ႔သခင္။<br /><br /> တစ္မ်ိဳးမဟန္ ေျခမမ်ားပါဘု ၊<br /> အဖိုးတန္ ေရႊမယားဆီက ၊<br /> တစ္ဖဝါးမွ် ေရွာင္မဖယ္ခ်င္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေမာင့္ဘုရင္မသိသား ။<br /><br /> စန္းေသာ္တာ ကြယ္ေမွာက္လို႕ ၊<br /> လမ္းေခ်ာ္ကာ နယ္ေပ်ာက္ေစေတာ့ ၊ <br /> ပယ္ေဖ်ာက္လို႔ ေဒါင္းဖန္ဝါကြယ္သည့္တိုင္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေၾကာင္းမွန္စြာရယ္ တူတကြသာ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေပါင္းရေစ သစၥာစကားေတြ ၊<br /> ထားခဲ့မဟုတ္လား ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 30 / 6 / 2016 )</span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-72306170099800801512016-11-29T19:09:00.003-08:002016-11-29T19:37:31.433-08:00ညဦးၾကယ္ - အခ်ိဳးကဗ်ာ ( ၆၅ )<b><br /></b>
ထက္ဝဠာ အေနာက္စြန္းက ၊<br />
ထြန္းလင္းတဲ႔ ညဦးၾကယ္ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> လင္းထိန္လွတယ္ ။<br /><br /> ညဆည္းဆာ မဟူရာအလယ္ ၊<br /> စိန္ေရာင္ခ်ယ္ေတာက္လို႕ၾကြား ။<br /><br /> သူ႕ခမ်ာ အထြက္ဦးေပမဲ့ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမဴးေပ်ာ္ခြင့္ ရမေယာင္နဲ႕ ၊<br /> ညာၪ့္သန္းေခါင္ အဝင္ေစာတယ္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏွေျမာမိသား ။</span><br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 28 / 11 / 2016 )</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<span class="text_exposed_show"></span><span class="text_exposed_show"></span><span class="text_exposed_show"></span><span class="text_exposed_show"></span><span class="text_exposed_show"></span><span class="text_exposed_show"><br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-61691029997900308612016-11-29T19:00:00.001-08:002016-11-29T19:00:53.593-08:00က်ားေသအသက္သြင္းသူ - လကၤာကဗ်ာ ( ၂၂ )<br />ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ၊ နုစၪ္ခါဆီ ၊ <br /> တကၠသီလာ ၊ ေက်ာင္းေတာ္မွာလ်င္ ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ဒီသာပါေမာကၡျဖစ္သတည္း ။<br /><br /> ပညာသင္ဆဲ ၊ တပည့္ထဲမွ ၊<br /> သၪၨီဝေခၚ ၊ ပညာေတာ္သူ ၊<br /> လူငယ္မူကား ၊ ေသသူအားလ်င္ ၊ <br /> သက္ရွင္ျပန္ရာ ၊ မႏၱရားကို ၊<br /> သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားသတည္း ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဘးအႏၱရာယ္ ၊ ကာကြယ္ဆီးတား ၊ <br /> မႏၱရားမူ ၊ သင္ယူေနဆဲ ၊ <br /> မၿပီးပဲႏွင့္ ၊ ေတာထဲဝင္ရင္း ၊<br /> သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၊ ထင္းေကာက္သြားစၪ္ ၊<br /> က်ားေသတစ္ေကာင္ေတြ႕သတည္း ။<br /><br /> သၪၨီဝကား ၊ မႏၱရားျဖင့္ ၊<br /> က်ားေသရွင္ေအာင္ ၊ လုပ္ေဆာင္ေလျငား ၊<br /> က်ားမွာသက္ရွင္ ၊ သူ႕ကိုျမင္၍ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျပးဝင္ကိုက္က ၊ သၪၨီဝမွာ ၊<br /> လဲက်ေသဆံုးေလသတည္း ။<br /><br /> သၪၨီဝ = အဇာတသတ္ ။<br /><br /> အႏွစ္သာရ <br /> ( ၁ ) က်မ္းတစ္ဆူ ၊ စာတစ္ပုဒ္မွ်ျဖင့္ပညာကုန္ၿပီမမွတ္သင့္ ။<br /> ( ၂ ) အက်ိဳးမရွိေသာအလုပ္ ၊ အႏၱရာယ္ရွိေသာအလုပ္ကိုမလုပ္သင့္ ။<br /><br /> ကိုးကား ။…..။ ငါးရာ႔ငါးဆယ္ဇာတ္ေတာ္ ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 30 / 11 / 2016 ) <br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-36778491192371982682016-11-26T23:41:00.001-08:002016-11-29T19:43:30.621-08:00ပဲ့ကိုင္ေသာေက်းဇူးရွင္မ်ား - အခ်ိဳးကဗ်ာ ( ၆၄ )<br />
လူမမယ္ ငယ္စၪ္ဘဝမွာ ၊<br />
မိႏွင့္ဖ လက္ဦးဆရာကား ၊<span class="text_exposed_show"><br /> ခ်စ္ေမတၱာ ၿခံဳလႊာေထြး၍ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဘးကြာေစ သြန္သင္ဆံုးမ ၊<br /> ယုယခဲ့ရွာ ။</span><br />
<br />
<span class="text_exposed_show">ကေလးအရြယ္ ပညာရွာေတာ႔ ၊<br /> သြန္သင္ကာ ေဘးရန္ဆီးလို႕ ၊<br /> လိုရာခရီး ေရာက္ေစလိုသည့္ ၊<br /> ထိုပုဂၢိဳလ္ အာစရိယလည္း ၊<br /> နည္းျပလ်က္သာ ။</span><br />
<br />
<span class="text_exposed_show">ပတ္ဝန္းက်င္ ၾသကာသမွာ ၊ </span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္ေလသမွ် သဘာဝကား ၊<br /> ကဗ်ာသ စာေရးဆရာေတြ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေရးပါေလ အနုအလွစံုစြာ ၊<br /> ( သဘာဝတရားက )<br /> စၪ္မကြာသင္ေပးၿမဲ ။</span><br />
<br />
<span class="text_exposed_show">ကဝိဥစၥာ စာကဗ်ာတဲ႔ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေဒသနာ ဓမၼတရားမက်န္ ၊<br /> မွန္ကန္ရာ သုတအျဖာျဖာႏွင့္ ၊<br /> တတ္ပညာ ရသမ်ားရယ္ ၊<br /> လူသားဘဝ ေျဖာင့္ျဖဴးၾကဖို႔ ၊<br /> ( စာကဗ်ာ ပညာက )<br /> လမ္းျပေနဆဲ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">.</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 26 / 11 / 2016 ) </span><br />
<br />
<span class="text_exposed_show"><br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-45000657379454618032016-11-26T23:36:00.002-08:002016-11-26T23:36:11.027-08:00သံုးရာသီသဘာဝ - အခ်ိဳးတဲြကဗ်ာ ( ၁၉ )<br />ဥၾသငယ္ တြန္သံၾကဴး၍ ၊ <br /> ပိေတာက္ဖူးေဝေဝဆာ ။<span class="text_exposed_show"><br /> သႀကၤန္ခါ ေမာင္မယ္စံုတဲြ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏႊဲေပ်ာ္ၾကတာ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေႏြလူဆိုး ျပန္တဲ့အခါ ၊<br /> မိုးလႊာမွာတိမ္က်ဴး ။<br /> လွ်ပ္ပန္းႏြယ္ ပ်ိဳးကာျပေတာ႔ ၊<br /> လဝႆန္ကူး ။<br /><br /> ဝႆန္ကူး မိုးဦးက်မွာ ၊<br /> ထြန္ေရးခ်လယ္ယာ ။<br /> လယ္သူမ ပ်ိဳမကိုဋ္တို႕ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေကာက္စိုက္ၾကရွာ ။<br /> လဝါဆို ပန္းခူးတဲ႔ခါ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေပ်ာ္စရာအလြန္ေကာင္း ။<br /> မိုးစက္ေသြ ေျမာက္ေလညွင္းေတာ႔ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏွင္းေၾကြတဲ႔ေဆာင္း ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏွင္းေၾကြေဆာင္း သဇင္ပြင့္ေသာ္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္တိုင္းတင့္ရႈခင္းသာ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေနေရာင္ေဖ်ာ႔ ညေနေစာင္းလ်င္ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေကာင္းကင္ကျပာ ။<br /> လထြက္သည့္ ညဆည္းဆာ ၊<br /> တူႏွစ္ျဖာၾကည္နူး ။<br /> ခ်မ္းေအးျခင္း ေဝးကာက်န္၍ ၊<br /> သည္ေဟမန္ တစ္ခါေႏွာင္းေတာ႔ ၊</span><br />
<span class="text_exposed_show">ေျပာင္းေပါ့ေႏြဦး ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 27 / 11 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7272087865902358503.post-60632783460642966312016-11-24T22:14:00.001-08:002016-11-24T22:14:48.650-08:00ကၽြမ္းအသည္းႏွင့္လြမ္းမိသည္ - အခ်ိဳးတဲြ ( ၁၈ )<br /> ပန္းႏွင္းဆီနီ ရနံ႕သင္း၍ ၊<br /> အဆင္းက လွေသြးၾကြယ္ ။<span class="text_exposed_show"> </span><br />
<span class="text_exposed_show">ျမင္သူေတြ လိုခ်င္ယစ္မူး ၊<br /> ခူးဖို႔ႀကံရြယ္ ။<br /> ညွာတံမွာ ျမေရာင္ခ်ယ္ ၊<br /> ဆူးသြယ္သြယ္ရံထား ။<br /> ပန္လိုသူ လက္ကိုကမ္းကာ ၊<br /> လွမ္းေခၽြခက္သား ။<br /><br /> လွမ္းေခၽြခက္ အခ်စ္ပန္းက ၊<br /> နန္းထိုက္သည့္မာလာ ။<br /> ခစားၾက သူ႕အနားမွာေတာ႔ ၊<br /> ပ်ားနဲ႕လိပ္ျပာ ။</span><br />
<span class="text_exposed_show">ႏုဖတ္လွ ပန္းပြင့္လႊာ ၊<br /> ဝတ္မွဳန္မွာ ခ်ိဳအိေမႊး ။<br /> ပန္းသဘာဝ သူမေမ့တဲ႔ ။<br /> အိေျႏၵ႕ရွင္ေလး ။<br /><br /> အိေျႏၵ႕ရွင္ ဆူးႏွင္းဆီမွ ၊<br /> အငမ္းမရကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္ ။<br /> ဇြတ္တိုးကာ အရူးအမူးမို႕ ၊<br /> ဆူးစူးတဲ႔ရင္ ။<br /> မိုက္မဲခဲ့ ကၽြန္ေတာ္႔ျဖစ္အင္ ၊<br /> သူမၾကင္ၾကာေလေဝး ။<br /> ကၽြန္ေတာ္က မေမ့သာေလေတာ႔ ၊<br /> ဆူးဒါဏ္ရာ အသည္းကၽြမ္းနဲ႕ ၊<br /> လြမ္းမိတယ္ေလး ။<br /></span><br />
<span class="text_exposed_show">ေအာင္နိုင္သူ ( 25 / 11 / 2016 )<br /></span>Aung Nai Thuhttp://www.blogger.com/profile/17446846539239615157noreply@blogger.com0